ਚਾਹੇ ਪਲਕਾਂ ਤੇ ਬੈਠ ਸੱਜਣ ਸੁਣਦੇ ਰਹੇ
ਕੋਲ ਤੌਂ ਦੂਰ ਹੋਏ ਤੇ ਦੂਰ ਤੌਂ ਗੁੰਮਦੇ ਗਏ

ਕੋਈ ਭੱਜਿਆ ਦੂਰੀਆਂ ਵਧਾਉਣ ਖਾਤਿਰ
ਕਈ ਪਾਗਲ ਤਾਂ ਪੈੜਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਚੁੰਮਦੇ ਰਹੇ

ਦਿੱਲ ਹਰ ਅਦਾ ਦਾ ਕਾਇਲ ਹੁੰਦਾ ਗਿਆ
ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਇਹ ਵਖਰੇਵੇਂ ਟੁੰਬਦੇ ਰਹੇ

ਹਰ ਲਫਜ਼ ਤੇ ਵਾਕ ਮਹਿਬੂਬ ਦੇ ਨਾਵੇਂ ਸੀ
ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ ਐਸਾ ਸੀ ਕਿ ਅਰਥ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹੇ

ਕੀ ਫਰਕ ਹੈ ਕੌਣ ਅੱਗੇ ਗਿਆ ਕੌਣ ਪਿੱਛੇ
ਜੋ ਵੀ ਕਦਮ ਸਨ ਬਸ ਦੂਰੀਆਂ ਖੁਣਦੇ ਗਏ

ਗੱਲ ਬਣਦੀ ਜੇ ਹੁੰਦੀ ਮਿਲ ਤੁਰਨ ਦੀ ਸੋਚ
ਕਈ ਦੋਰਾਹੇ ਪੁੱਜ ਅਲੱਗ ਰਾਹ ਚੁਣਦੇ ਰਹੇ